-
1 opan|ować
pf — opan|owywać impf Ⅰ vt 1. (zdobyć) to capture, to take control of [kraj, miasto, teren] 2. (pojawić się licznie) to infest, to overrun- mieszkanie opanowały mrówki the apartment has been infested with ants- bazary w mieście opanowali nastoletni handlarze the town markets have been overrun by teenage traders3. (stłumić) to bring a. get under control- nie móc opanować gniewu to be unable to control (one’s) anger- nie móc opanować niepokoju to be unable to relieve (one’s) anxiety- nie móc opanować radości to be unable to contain (one’s) joy4. (ogarnąć) [zazdrość, złość, zmęczenie, smutek] to overcome 5. (posiąść umiejętność) to master, to learn [obcy język, grę na fortepianie] Ⅱ opanować się — opanowywać się to control oneself■ opanować sytuację to master the situation, to bring the situation under controlThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > opan|ować
См. также в других словарях:
opanować — dk IV, opanowaćnuję, opanowaćnujesz, opanowaćnuj, opanowaćował, opanowaćowany opanowywać ndk VIIIa, opanowaćowuję, opanowaćowujesz, opanowaćowuj, opanowaćywał, opanowaćywany 1. «zdobyć władzę nad czymś; zawładnąć» Opanować miasto, kraj. 2.… … Słownik języka polskiego
skręcić — dk VIa, skręcićcę, skręcićcisz skręć, skręcićcił, skręcićcony skręcać ndk I, skręcićam, skręcićasz, skręcićają, skręcićaj, skręcićał, skręcićany 1. «spoić, zespolić, połączyć ze sobą luźne, równolegle ułożone włókna, nici itp., kręcąc je razem,… … Słownik języka polskiego
